مطالب این نوشته هم از منبع:
Smith, Philip E. L., 1986
“Palaeolithic Archaeology in Iran”, Philadelphia: The University Museum, University of Pennsylvania
برداشت شده است. با وجود این که این منبع نسبتاْ قدیمی محسوب می شود، اما هنوز هم یکی از منابع معتبر عصر سنگ در ایران محسوب می شود، اگرچه کشفیات جدید را در منابع جدیدتر باید جستجو نمود.
«برادوستی» (Baradostian) نام معروف ترین فرهنگ پارینه سنگی فوقانی ایران است که حوزه آن محدود به منطقه غرب رشته کوه های زاگرس می شود. با توجه به اینکه فرهنگ موستری که فرهنگ پارینه سنگی میانه محسوب می شود و قدیمی تری از برادوستی است، گستره وسیع تری دارد، محدودیت حوزه فرهنگ برادوستی را می توان به گونه ای محلی شدن نسبت داد. ویژگی های مجموعه سنگ ابزارهای برادوستی عبارتند از:
1. فراوانی تیغه ها (تیغه های کوچک) که گاهی رتوش شده اند.
2. اسکنه های متنوع
3. خراشنده روی تراشه
4. تیغه های کنگره دار
5. سرتیر ارجنه یا font-yves
6. کلنگ، ساطور، سنگ ساب
به طور کلی برادوستی را در دو مرحله تعریف می کنند:
الف) برادوستی قدیم: از 40 هزار تا 32 هزار سال قبل
ب) برادوستی جدید: از 32 هزار تا 22 هزار سال قبل
از برادوستی قدیم به جدید اندازه سنگ ابزارها کاهش و درصد ریزتیغه ها افزایش می یابد.
محوطه هایی که برادوستی در آنها مشاهده شده عبارتند از:
1. غار ارجنه در نزدیکی خرم آباد لرستان؛ در این محوطه هیچ وقفه ای میان لایه های پارینه سنگی میانه و جدید نیست. از این محوطه و از شنیدار نمونه کربن 14 برداشت شده که پایان برادوستی را 31 هزار سال قبل نشان داده است.
4. غار وارواسی نزدیک کرمانشاه؛ در این محوطه هیچ وقفه ای میان لایه های پارینه سنگی میانه و جدید نیست. این محوطه 1 متر انباشت برادوستی بین انباشت موستری و زارزی دارد.
3. غار خر در کرمانشاه؛ در این غار نیز هیچ وقفه ای میان لایه های پارینه سنگی میانه و جدید نیست. این مسئله انتقال تدریجی موستری به برادوستی را تأیید می کند. این محوطه 1 متر انباشت برادوستی بین انباشت موستری و زارزی دارد.
4. لایه C شنیدار در شمال عراق؛ در لایه این محوطه نیز به فرهنگ برادوستی برخورد شده است. این محوطه 1 متر انباشت برادوستی بین انباشت موستری و زارزی دارد.این محوطه بین 28 تا 14 هزار سال قبل یعنی زمانی که زاگرس به سردترین و خشک ترین درجه رسیده بود متروک شد.
5. غار یافته در لرستان؛ برادوستی در این محوطه به حدود 40 تا 30 هزار سال قبل برمی گردد. در این دوره بز شکار غالب در غار یافته بوده و ساکنان آن از گل اُخرا (احتمالاً برای تزئین بدن) و از سنگ های صیقل خورده و سوراخ شده استفاده می کردند.
6. احتمال وجود برادوستی در اشکفت قادی برم شو نزدیک مهارلو در فارس مطرح شده است؛ همچنین در اشکفت گاوی نزدیک رودخانه کُر گونه ای پارینه سنگی فوقانی تعریف نشده کشف شده است.
7. پاسنگر؛ فرانک هول (Frank Hole) بر اساس تداومی که در سنت ابزارسازی این محوطه مشاهده کرده معتقد است صنعت زارزی (که متعلق به دوران فراپارینه سنگی است و پس از برادوستی قرار می گیرد)، حدود 22 هزار سال قبل از برادوستی رشد کرده است.
.: Weblog Themes By Pichak :.